ارنج تنیس بازان: بیماری شایعیست توام با درد در بخش خارجی ارنج که معمولا بدنبال فشار بیش از حد بر تاندون عضلات بالا برنده مچ (wrist extensors) و بروز التهاب و پارگی های کوچک در محل اتصال ان عضلات به ارنج بوجود میاید. درد ممکن است به عضلات ساعد یا بازو کشیده شود.
در فرد مبتلا حتی فشار های کوچکی بر عضلات ذکر شده مانند چرخاندن کلید یا بلند کردن کتری میتواند دردناک باشد.
این اسیب بیش از همه در تنیس بازان روی میدهد ، اگر چه در کسانی که به هر علتی بصورت تکراری و طولانی مدت بر تاندون عضلات گفته شده فشار وارد کنند ممکن است رخ دهد. مانند: نقاشی دیوار، پیچاندن پیچ گوشتی یا ...
تشخیص: با انجام معاینه فیزیکی و بررسی تاریخچه بیماری داده میشود . معمولا نیازی به انجام بررسی رادیولوژی نیست . اگرچه گاهی ممکن است برای بررسی بیشتر در خواست X-Ray یا MRI داده شود.
درمان: 1. استراحت دادن به بافت اسیب دیده بوسیله پرهیز از انجام حرکات اسیب رسان و تشدید کننده درد، برای مثال بلند کردن اجسام در حالیکه کف دست به سمت بالا است.
2. مدالیته های فیزیو تراپی نیز میتوانند بخشی از درمان باشند.
3. داروهای ضد التهاب مانند انواع NSAID : ایبوپروفن و ...
4. بریس یا ارنج بند های مخصوص در جهت کاهش فشار بر تاندون اسیب دیده.
5. انجام حرکات کششی و تقویتی ویژه عضلات اسیب دیده.
6. تزریق استرویید در اطراف تاندون اسیب دیده .میتوان از گاز اوزون نیز بهره جست .
7. مانیپولاسیون (manipulation ) در مواردی میتواند کمک کننده باشد.
نویسنده: دکتر حسین ارجمند